بمب فسفری

" صهیونیستها در حملات ددمنشانه به غزه از بمبهای ممنوع فسفری استفاده کرده اند "  

این جمله را بطور مکرر در خبرها می شنویم

فسفر یک عنصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن P و عدد اتمی آن 15 میباشد. فسفر یکی از نافلزات چند ظرفیتی گروه نیتروژن بوده و معمولا در صخره ها و کانی های فسفاتی و همچنین در تمام سلولهای زنده یافت میشود ولی هیچگاه به صورت طبیعی تنها و بدون ترکیب با عناصر دیگر وجود ندارد.

فسفر به چهار پنج شکل مختلف وجود دارد . سفید (یا زرد) قرمز - سیاه (یا بنفش). که متداول ترین آنها فسفر قرمز و سفید میباشند که که هر دوی آنان از گروه چهار اتمی های چهار وجهی میباشند. فسفر سفید به شکل یک ماده جامد و موم مانند سفید رنگ است که بوی نامطبوعی دارد. فسفر سفید به سرعت در هوا می سوزد و تبدیل به فسفر پنتا اکسید (پنتوکسید) می شود به همین علت آنرا زیر آب نگه داری می کنند.

 سوختگی با فسفر معمولا از نوع درجه ۲ یا ۳ است و تا هنگامی که فسفر از روی محل تماس برداشته نشود به سوزاندن ادامه می دهد و رسیدن این ماده به استخوان مسئله ای عجیب نیست.  

تاریخچه بمب های فسفری:  

نخستین بمب های فسفری در سال ۱۹۱۶ توسط انگلیس تولید شد. این بمب در جریان جنگ جهانی دوم توسط نظامیان آمریکایی و نیروهای کشورهای مشترک المنافع انگلیسی و نیز ژاپن به کار گرفته شد. این سلاح ازجنگ جهانی دوم به صورت عامیانه "Willy Pete" نامیده می شد. آمریکا متحد دیرینه اسرائیل نیز در جنگ با ویتنام به طور گسترده از این سلاح استفاده کرد. ارتش آمریکا در نوامبر ۲۰۰۴ در فلوجه عراق نیز از فسفر سفید برای وادار کردن افراد مسلح به خروج  از مخفیگاهشان استفاده کرد.