کشف ذرات بنیادی اتم

کشف بیشتر قوانین علمی ، مواد و ذرات به صورت تدریجی بوده و افراد زیادی در این راه زحمت کشیده اند اما متاسفانه سعی می شود یک نفر را بعنوان کاشف معرفی نمایند ( ضرب المثل : کار را آن کرد که تمام کرد ) در این معرفی هم مسایل سیاسی ، قومی و تعصبات ملیتی و نژادی هم موثر بوده است ، داستان کشف ذرات بنیادی اتم هم به همین صورت است.

کاشف الکترون :

پدیده الکترولیز توسط همفری دیوی کشف شد. مایکل فارادی با آزمایش های برقکافت رابطه کمی بین  مقدار الکتریسیته مصرف شده و مقدار مواد تجزیه شده و مواد حاصل ( قوانین برقکافت ) را تعیین کرد. استونی (stoney) در سال 1891 با تفسیر آزمایش های فارادی به این نتیجه رسید که واحدهای از بار الکتریکی به اتم ها وابسته اند و پیشنهاد کرد الکترون نامیده شوند (به معنی کهربا). در ادامه گاسلر ، پلوکر و گولد شتاین اشعه کاتدی را کشف کردند بعدا تامسون با آزمایش های پرتوی کاتدی در سال 1897 وجود الکترون را اثبات کرد.

در روز شمار آمریکا نوشته شده : " 18 دسامبر 1856 تولد تامسون کاشف الکترون " .

نتیجه : فارادی پیشنهاد داده ، استونی نام گذاری کرده و تامسون وجود آن را اثبات نموده است.  

کاشف پروتون :

تامسون در مدل اتمی خود برای اتم بار مثبت در نظر گرفت اما نه به صورت ذره ای. رادرفورد با آزمایش ورقه طلای خود ثابت کرد که این بارهای مثبت، ذره ای بوده و در هسته اتم متمرکز هستند ( کشف هسته اتم ). از آنجایی که وقتی هیدروژن تنها الکترون خود را از دست بدهد، یون تولید شده یک ذره ی بنیادی است که پروتون ( به معنای نخستین ) نامیده می شود (( نام دیگر اتم هیدروژن سبک ، پروتیم است )) و از آنجایی که برای اولین بار رادرفورد پیشنهاد ذره ای بودن بارهای مثبت را در اتم نمود، و پس از پیشنهاد او بود که این ذرات مثبت پروتون نام گرفتند ، شاید بتوان رادفورد را کاشف پروتون نامید اما نام شخصی  که پیشنهاد کرده باشد به این ذرات مثبت پروتون گفته شود مشخص نیست شاید از طرف یک انجمن یا جمعی از دانشمندان پیشنهاد شده باشد.

نتیجه : رادرفورد کاشف هسته اتم و با کمک موزلی کاشف عدد اتمی و با کمک یارانش کاشف پروتون

کاشف نوترون :

وجود این ذره در هسته اتم توسط رادرفورد پیش بینی و توسط چادویک اثبات شد.

خلاصه : کشف الکترون سال 1897 توسط تامسون ، کشف هسته اتم سال 1911 توسط رادرفورد و کشف نوترون سال 1932  توسط چادویک